Ἄνθρωπος, ὁ στόχος τοῦ Θεοῦ

Τὸ θέμα τῆς ὑποστατικῆς ἀρχῆς εἶναι κεντρικὸ στὴ θεολογία τοῦ ἁγίου Σωφρονίου. Ὁ κατ’ εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωση Θεοῦ δημιουργημένος ἄνθρωπος φθάνει στὴν τελείωσή του, δηλαδὴ γίνεται πρόσωπο-ὑπόσταση, ὁμοιάζοντας στὸ Ἀρχέτυπό του, τὸν Χριστό. Ἡ ὑποστατικὴ ἀρχὴ στὸν ἄνθρωπο μαρτυρεῖται ὡς ὀφθαλμοφάνεια στὰ πρόσωπα τῶν Ἁγίων, οἱ ὁποῖοι ἔχουν ἀφομοιωθεῖ στὸν Κύριο Ἰησοῦ καὶ εἶναι φορεῖς τοῦ λόγου Του. Ὁ ἅγιος Σωφρόνιος, ὅποτε ὁμιλοῦσε γιὰ τὴν ἔννοια τοῦ προσώπου, σκιαγραφοῦσε πάντοτε τὴν πνευματικὴ μορφὴ τοῦ Γέροντός του, τοῦ ἁγίου Σιλουανοῦ. Ἀλλὰ καὶ ἡ δική του μορφὴ διαλαλοῦσε σὲ ὅποιον τὸν προσέγγιζε, ποιός εἶναι ὁ «ὄντως ἄνθρωπος», τὸν ὁποῖο εἶχε στὸν νοῦ Του ὁ Θεὸς πρὸ χρόνων αἰωνίων, καὶ ποιό τὸ «ὄντως ἔργον αὐτοῦ».