Οἰκοδομώντας τὸν ναὸ τοῦ Θεοῦ (Β’)

Στὴν εὐχὴ τοῦ Μεγάλου Βασιλείου ποὺ διαβάζεται μετὰ τὴ Μεγάλη Εἴσοδο, λέγεται: «Ὁ χαρισάμενος ἡμῖν οὐρανίων μυστηρίων ἀποκάλυψιν»! Καὶ ὅταν πραγματικὰ ἐννοήσουμε ὅτι ὁ Θεὸς μᾶς δώρισε ἀποκάλυψη τῶν αἰωνίων ἀληθειῶν Του, τότε «ἀρρωσταίνουμε», συγχωρῆστε με γιὰ τὴν ἔκφραση αὐτὴ, μὲ τὴν ἀμείωτη αὐτὴ ἔμπνευση. Τότε λοιπὸν στὴ ζωή μας, ἀκόμη καὶ ἂν ζοῦμε κάτω ἀπὸ ὁποιεσδήποτε συνθῆκες καὶ μὲ ὁποιεσδήποτε δυσκολίες, τίποτε δὲν στέκεται ἱκανὸ νὰ σβήσει τὴ φλόγα αὐτῆς τῆς ἔμπνευσης.

Ἐπαναλαμβάνετε αὐτὴ τὴν προσευχὴ τῆς Ἐκκλησίας: «Καταξίωσον, Κύριε, ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἀναμαρτήτους φυλαχθῆναι ἡμᾶς». Μιὰ ζωὴ ἀναμάρτητη πάνω στὴ γῆ ἀνοίγει τὶς πόρτες τοῦ οὐρανοῦ. Δὲν εἶναι ὁ διανοητικὸς πλοῦτος ποὺ σώζει τὸν ἄνθρωπο, ἀλλὰ ἡ ἀναμάρτητη ζωὴ ποὺ μᾶς ἑτοιμάζει νὰ ζήσουμε μὲ τὸν Θεὸ στὸν μέλλοντα αἰώνα. Ἡ χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος θὰ μᾶς διδάξει γιὰ ὅλες τὶς αἰώνιες πραγματικότητες. Ἀλλὰ ὀφείλω νὰ προσθέσω ὅτι πρέπει πάντα νὰ φέρετε στὴ συνείδησή σας τὶς ἐντολές: «Ἀγάπα τὸν Θεό, τὸν Δημιουργό σου, μὲ ὅλο τὸ εἶναι σου, καὶ τὸν πλησίον σου ὡς σεαυτόν».

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ